کوچه حاج علی مراد آرام تر از همیشه/ آیا در این کوچه هلهله برپا خواهد شد؟

بهنام عکاشه؛

طبق اعلام شورای نگهبان، انتخابات مجلس هفتم، اسفندماه ۱۴۰۲ برگزار می گردد. در گچساران و باشت اما وقایع انتخابات ۱۳۹۸ و انتخابات میاندوره ای ۱۴۰۰، حساسیت خاصی به سال آینده بخشیده است.

هرچند اتفاقات تلخ ماه های گذشته و یاس اجتماعی از بهبود وضعیت اقتصادی، انتخابات را تا حدودی به حاشیه کشانده ولی تحلیل پیش رو فارغ از التهابات موجود استوار خواهد بود.

هنوز مشخص نیست انتخابات گچساران چند ضلع با چه زوایایی نسبت به هم داشته و کدام یک از آنها با اتفاقات سیاسی یا اداری از گردونه خارج می شوند.

این اعتقاد در بخشی از جامعه وجود دارد که وضعیت موجود کشور، فضای بازتر سیاسی را به ارمغان خواهد آورد اما هواداران جریان حاکم گچساران، کماکان همه تخم مرغ های خود را در سبد حذف گزینه های دیگر بویژه تاجگردون یا انشقاق بین جریانات رقیب نهاده اند.

تاجگردون توانسته با اتخاذ مواضعی فعال و نسبتا میانه، هوادارانش را به بازگشت به صحنه و جبهه ضدحاکم را به داشتن صحنه گردانی زیرک در انتخابات آینده امیدوارتر نماید.

اگرچه عدم کاندیداتوری یا حضور و ردصلاحیت احتمالی می تواند تاحدودی به پرستیژ تاجگردون و صبغه رهبری او خدشه وارد نماید ولی او با لحاظ تمام ریسک ها، خود را آماده راهبری انتخاباتی سخت می کند. سیدناصر حسینی حالا دیگر نویسنده نیست و “پایی که جا ماند”ش را در کشوی میزش در مجلس نهاده، می داند باید جفت پوتین هایش را در یک پا جا دهد چه انتخاباتی کاملا سخت و حتی دلهره آور پیش رو خواهد داشت.

او با فتح تمامی اردوگاه های انتخاباتی مانند بخشداری، شورای شهر و شهرداری، فرمانداری، استانداری و حتی وزارت کشور، با توپ پر به استقبال انتخابات خواهد رفت و دست او آنقدر که تفسیر می شود خالی نیست. اما او می داند بخش اعظمی از راه پیروزی در انتخابات از پل افکار عمومی می گذرد.

اینکه او تاکنون توانسته باشد افکار عمومی را نسبت به عملکرد خود قانع کرده باشد در یک سال پیش رو آزموده خواهد شد.

سیدناصر رقبای سرسختی پیش رو دارد ولی جعفری نامی است که لرزه بر تن تمام سیاسیون گچساران انداخته و ضربه های سیاسی او را کمتر کسی است که تجربه نکرده باشد.

جعفری در ۱۴۰۰ در حالی که فاصله چندانی با پیروزی نداشت ناباورانه شکست بر او تحمیل شد. کمپین او در روزهای آخر چنان شوری داشت که همگان جعفری را پیروز انتخابات میدانستند و او در انتخاباتی شکست خورد که همه جعفری را قدرت بلامنازع آن می دانستند.

عدم تبریک جعفری به سیدناصر را می شود ناشی از برداشت های مخالفین از نارضایتی عمومی نسبت به برخی عملکردهای جریان حاکم تفسیر نمود.

جعفری که حالا به خوبی به نقاط ضعف خود و اشتباهات کمپینش پی برده است در این دو سال نومید نشده و بیشترین فعالیت ها را صرف ترمیم آن نقاط کرد.

نماینده دوره هفتم گچساران و باشت در این بین ریزش های کمی داشته ولی بی توجه به آن، سمت و سوی فعالیت هایش را تقویت نقاط ضعفش بویژه در باشت و باوی هدایت کرده است.

هوادرانش میگویند این سیاستمدار تشکیلاتی در جذب لیدرهای رقیب که از جریان حاکم ناراضی میباشند موفق عمل کرده است و اینچنین عزمش را برای کسب کرسی مجلس آماده کرده است.

در انتخابات ۱۴۰۰، رای طبقه متوسط شهری و صندوق های کارمندی و کارگری(خاصه در نفت) به جعفری، همه تحلیلگران را انگشت به دهان نمود.

ضعف جعفری در جذب آرای باشت و و توجیه صددرصدی آرای متمایل به قشقائی ها بود. او توانست در انتخابات پیشین با تکرار کف رای خود، حتی بیش از آن را به دست آورده تا هوادارانش به دور بعدی امیدوارتر شوند.

لجاجت و بی اعتمادی متقابل جعفری و تاجگردون در روزهای منتهی به انتخابات و عدم امتیازدهی به یکدیگر سرنوشت سه سال گچساران و باشت را دوباره به برادران حسینی سنجاق کرد.

جعفری در این دوسال توانسته حتی بیش از تاجگردون، سیدناصر و سیدقدرت را بویژه در عرصه های اداری و انتصابات آزار دهد.

حالا جعفری و تاجگردون هدف مشترکی خواهند داشت و برای آنها حتی فکر کردن به اینکه جلوی چشمان شان، خانواده حسینی بتواند لقب سناتور بگیرد، آزاردهنده است.

یک سال مانده به انتخابات همه در کوچه های گچساران و باشت سرگردان شده اند ولی کوچه جعفری مانند خود او، آرام تر از همیشه است. آیا زمستان سال بعد در کوچه حاج علی مراد هلهله برپا خواهد شد؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.