هنروتجربه: حسن لطفی در یادداشتی که در روزنامه اعتماد به چاپ رسیده درباره فیلم سینمایی «سرنگشتان فرشته» به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی محسن آقالر که از ۲۲ دی ماه روی پرده سینماهای «هنروتجربه» رفته است می‌نویسد: بار معنا در فیلم «سرانگشتان فرشته» بر دوش تصاویر، لحظات ناب (صحنه برخورد شخصیت اصلی با مرد مجرد داخل اطاقک پمپ‌بنزین با بازی پیام نوروزی و صحنه دیدن دخترکانی که قرار است نقش فرشتگانی را در نمایشی بازی کنند و…) گذاشته شده است. بیننده در «سرانگشتان فرشته» همراه با مردی می‌شود که اگر چه همچون شخصیت‌های فیلم «برلین زیر بال فرشتگان» بال‌های بر دوش ندارد اما در پی تسلا بخشیدن به دردهای انسانی دیگر است.
به گزارش سایت هنروتجربه، در یادداشت وی آمده است:
«نمایش فیلم‌ها در گروه «هنروتجربه»، انتخاب را برای کسانی که به دنبال فیلم‌های شخصی‌تر و متفاوت‌تر هستند، آسان کرده است. فیلم‌هایی که عاری از جذابیت نیست اما این جذابیت را در داستان‌های تکراری (به لحاظ روایت، داستان و ساختار) دنبال نمی‌کند. برای سازندگان چنین فیلم‌هایی رضایت بیننده در درگیری عاطفی، احساسی لحظه‌ای خلاصه نمی‌شود. مشارکت او با تکمیل و کشف لحظات ناب انسانی، دقایقی که گاه بر مدار مکث، سکون و خلق موقعیتی شاعرانه استوار است و… باعث به سامان شدن فیلم در ذهنش می‌شود. چیزی شبیه فیلم «سرانگشتان فرشته» ساخته محسن آقالر که چرخه نمایشش در این گروه آغاز شده است.
فیلمی که اگر چه سفر اودیسه‌وار شخصیت اصلی‌اش با بگو مگویی زن و شوهری شروع می‌شود، اما وارد ادامه کلیشه چنین آغازی نمی‌شود. سفر جاده‌ای آغاز شده برای شخصیت اصلی با بازی خوب آرش مشورت، همراه با صحنه‌هایی است که درک بیننده را از فراز و فرود زندگی، نقش تقدیر در سرانجام آدم‌ها، رسالتی که گاه اتفاق سر راه آدمی می‌گذارد و … افزایش می‌دهد. درکی که حاصل گفت‌وگو‌هایی پر از اندرزهای حکیمانه نیست. بار معنا در فیلم «سرانگشتان فرشته» بر دوش تصاویر، لحظات ناب (صحنه برخورد شخصیت اصلی با مرد مجرد داخل اطاقک پمپ‌بنزین با بازی پیام نوروزی و صحنه دیدن دخترکانی که قرار است نقش فرشتگانی را در نمایشی بازی کنند و…) گذاشته شده است. بیننده در «سرانگشتان فرشته» همراه با مردی می‌شود که اگر چه همچون شخصیت‌های فیلم برلین زیر بال فرشتگان بال‌های بر دوش ندارد اما در پی تسلا بخشیدن به دردهای انسانی دیگر است. او بی‌شباهت به شخصیت فیلم «نوستالژیا» ساخته آندره تارکوفسکی هم نیست. فیلمسازی که آقالر در صحنه‌ای از فیلمش با نمایش این فیلم در قاب تلویزیون به او ادای دین می‌کند. شخصیت او شمعی به دست ندارد تا در وزش باد سعی در روشن نگهداشتن آن کند اما مسیر پر پیچ‌و‌خمی که طی می‌کند، شبی که به سپیده‌دم می‌رساند بی‌شباهت به حمل شمعی در باد نیست. شمعی که معنایی فراتر روشنایی اندک را با خود حمل می‌کند. فیلم سرانگشتان فرشته در کارنامه بازیگری زنده‌یاد ماه‌چهره خلیلی هم یک اتفاق است. نقش او در این فیلم هرچند کوتاه است اما نشان‌دهنده قدرت او در خلق بازی‌ای متفاوت در نقشی کلیشه‌ای است. تصویر ثبت‌شده توسط احسان کفاش و تیمش و موسیقی هرچند اندک اما تاثیرگذار شهرام غلامپور از دیگر محاسن فیلم «سرانگشتان فرشته» است.»