به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، محمد حکیمی به مناسبت سالروز درگذشت علامه محمدرضا حکیمی بیانیه‌ای منتشر کرد. در این بیانیه آمده است: از درگذشت اندوهناک علامه محمدرضا حکیمی، یک سال گذشت و هنوز باورمان نیست که چنین شخصیتی را از دست داده‌ایم. ایشان در دوران زندگی خویش، همواره در اندیشه انسان‌ها بود و با دردِ انسان‌ها زیست و از پیوند دین با انسانیت سخن گفت؛ و در این راه همواره خود و قلمِ خود را برای تبیین فرهنگ انسان‌ساز تشیع، ویژه ساخت. به راستی علامه حکیمی با توده مردم زیست و از انسانِ محروم سخن گفت و از آنچه او را از دردِ مردم دور می‌ساخت، دوری جست.
اکنون در سالگرد فقدانش، موسسه الحیات با تکیه بر مشیِ مردمی و انسانگرایی او، اقداماتی را با همان انگیزه‌ها، پیشِ رو قرار داده و به دور از تشریفات و عرف مرسومِ همایش‌ها و بزرگداشت‌های پرهزینه به نکوداشت ایشان پرداخته‌است. بر این باوریم او را پس از مرگش، همانگونه باید دید که خود آنگونه زیست. علامه آنگاه که از پذیرش جایزه تجلیل از پیشکسوتان جشنواره علوم انسانی فارابی سر باز زد نوشت تا هنگامی که در جامعه ما فقر و محرومیت مرئی و نامرئی بیداد می‌کند، برگزاری چنین جشنواره‌هایی از نظر اینجانب در اولویت نیست.
در این بیانیه همچنین آمده است: برای همین آرمان بلند اسلامی و انسانی، موسسه فرهنگی-هنری الحیات، به عنوان مرجع اختصاصی و مرکز نشر و ترویج آثار و اندیشه‌های علامه، در نخستین سالروز درگذشت ایشان قصد دارد که اولویت اقدامات و فعالیت‌های موسسه را بر مدار ارائه خدمات عام‌المنفعه فرهنگی و تبیین اندیشه های ایشان قرار دهد؛ تولید و انتشار رایگان نرم‌افزار دائره‌المعارف الحیات و مجموعه آثار علامه محمدرضا حکیمی را راه اندازی کند و نیز راه‌اندازی سایت الحیات برای همین آرمان [را پیگیری نماید] و حمایت مادی و معنوی از روش‌هایی که همین ویژگی را داشته باشد [در برنامه‌های خود قرار دهد]
محمد حکیمی افزود: موسسه از برگزاری هرگونه نشست‌هایی که این ویژگی‌ها را داشته‌باشد قدردانی، و برای سامان‌یابی و غنای بیشتر آن‌ها تلاش می‌کند. همچنین کوشش خواهدشد که تلاش‌های اصولی در راستای نشر آثار ایشان انجام شود، که جزئیات آن در فضای مجازی و سایت الحیات به اطلاع عموم علاقمندان خواهدرسید.
حکیمی متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ شمسی (۱۳۵۴ قمری) در مشهد و پدرش عبدالوهاب از معتمدان و محترمان بازار این شهر بود. استاد حکیمی در سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد و در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و ۲۰ سال از عمر خود را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم و تقویم گذراند.
محمد تقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سید ابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهمترین اساتید وی بودند. او علوم غریبه، رمل و اوفاق را نزد ابوالحسن حافظیان و شیخ مجتبی قزوینی آموخت. استاد حکیمی اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی در سال ۱۳۴۸ شمسی دریافت کرد.
کتاب الحیاه یک دایرهالمعارف اسلامی است و از شهرت و اعتبار خاصی در جهان اسلام برخوردار است. این اثر ۱۲ جلدی به زبان عربی، نوشته زنده یاد محمدرضا حکیمی و دو برادرش علی و محمد حکیمی است. آغاز نگارش این کتاب در سال ۱۳۵۳ بوده و آخرین جلد آن در سال ۱۳۹۴ منتشر شده است. هدف نویسندگان، ارائه سیمای اسلام و تشیع، بر محور عدالت اجتماعی و آزادگی فردی بوده و منبع اصلی خود را قرآن و حدیث دانسته‌اند. احمد آرام شش جلد اول را به فارسی ترجمه کرده است.
کتاب منهای فقر اثری برگرفته از مجموعه آثار علامه محمدرضا حکیمی و حاوی دیدگاه عدالت‌خواهانه علامه حکیمی و حاوی موضوعات اقتصادی در اسلام و نحوه مواجهه پیشوایان دینی با موضوع فقر است.
رهبر معظم انقلاب با صدور پیامی از استاد حکیمی به عنوان دانشمندی جامع، ادیبی چیره‌دست، اندیشه‌ورزی نوآور و اسلام‌شناسی عدالتخواه یاد کرده و افزودند: ایشان عمر را فارغ از آرایه‌ها و پیرایه‌های مادی، در خدمت معارف والای قرآن و سنّت، گذرانده و آثاری ارزشمند از خود به جا نهادند… بهره‌گیری از محضر پر فیض و نفس گرمِ استادان معرفت و معنویت در مشهد مقدس، ذخیره‌ای از توکل و تعبّد و غنای نفس در دل و جان این شخصیت عزیز به جا نهاده بود که تا آخر عمر با برکتش وی را استوار می‌داشت
استاد حکیمی به دنبال ابتلا به کرونا یکشنبه شب ۳۱ مردادماه سال گذشته به رحمت الهی پیوست و پیکر وی با رعایت موازین بهداشتی در حرم مطهر امام رضا (ع) و در رواق دارالحجه به خاک سپرده شد.