به افکار عمومی احترام بگذارید و استعفا بدهید!

به دنبال تصادف مرگبار تریلر و مینی بوس در محور شوشتر جاده کمربندی گاومیش آباد، ۱۶ کارگر فصلی که تعداد زیادی از آنها زنان کارگر بودند، جان خود را از دست دادند و ۱۱ نفر نیز مصدوم شدند. براساس اعلام هلال احمر استان خوزستان، این حادثه حوالی ساعت ۶:۱۰ صبح روز ۸ شهریورماه به وقوع پیوست و نجاتگران جمعیت هلال احمر در قالب چهار تیم عملیاتی از شعب شوشتر، گتوند و مسجدسلیمان به محل حادثه اعزام شدند. پس از جداسازی جانباختگان، مصدومان حادثه توسط آمبولانس های هلال احمر و اورژانس به مراکز درمانی انتقال یافتند. از مجموع جان باختگان، ۱۰ نفر زن و ۶ نفر مرد هستند که یکی از فوتی های مرد، مجهول الهویه است.

بررسی علل وقوع این اتفاق خونبار باید توسط کنشگران اجتماعی و سیاسی و رسانه های استان خوزستان صورت بپذیرد. بار نخست نیست که از این دست اتفاقات در جاده های ناایمن خوزستان رخ می دهد.

کشورمان در حال حاضر بنابر بر آمارهای جهانی در رتبه ی پنجمین کشور پرتلفات در زمینه تصادفات رانندگی قرار دارد. پلیس و برخی از سازمان های مسوول در کاهش حوادث و تلفات رانندگی تلاش خود را کرده اند و نظارت های فیزیکی و الکترونیکی و افزایش سرعت عمل یگان های امدادی بسیار متفاوت از سال های گذشته است. اما هنوز جاهایی از کار می لنگد؛ آیا مشکل در خطاهای انسانی است؟ آیا راننده ها مقصرند؟ جاده ها و خودروها ایرادی ندارند؟ مدیریت انسانی در ابعاد نظارتی و به کارگیری متخصصان این حوزه در پیگیری رفع نواقص و ایمن سازی جاده ها تا چه اندازه تعیین کننده است؟ آیا مدیران کل پیشین و اکنونی راه و شهرسازی به وظایف شان عمل کرده اند؟! آیا استانداران وقت از افراد متبحر و متخصص بهره گرفته اند و یا تحت لابی ها و اعمال فشار افراد بالادستی تن به هر گزینشی ولو ضعیف! داده اند؟! نقش نمایندگانی که پیش از ورود به مجلس سراغ تک تک افراد یک شهر و بخش و روستا می روند و وعده های رنگارنگ می دهند، در وقوع چنین پیشامدهایی چیست؟!
ظرفیت وتوسعه نیافتگی و مشکلات متعدد جاده ها یکی از مشکلاتی است که مدت هاست استان خوزستان با آن دست و پنجه نرم می کند.

تعداد خودروها صرفنظر از کاهش کیفی و سرعت فرسودگی و خطرآفرین بودن آنها به طور روزافزون افزایش می یابد، در حالی که افزایش ظرفیت جاده های کشور به دلیل زمانبر بودن پروژه های عمرانی متناسب با افزایش تعداد خودروها نیست. ضعف نظارتی بر احداث جاده ها نیز یکی از عوامل فرسودگی زودهنگام و مرگ آفرین بودن جاده های خوزستان و کشور است. با این همه در قیاس با دیگر نقاط کشور ، به نظر می رسد نیاز خوزستان به جاده های ایمن بسیار فراتر از فعالیت های صورت گرفته است و جاده های ناایمن همچنان به عنوان یکی از پرخطرترین مهلکه های انسانی منتظرند تا فاجعه های جبران ناپذیری را به بار آورند.

محور اهواز به ایذه و بخصوص حدفاصل هفتکل به باغملک؛ جادهی مسجدسلیمان، جادهی آبادان به اهواز و آبادان به ماهشهر، و همین محور اهواز به شوشتر به ویژه جاده ی کمربندی غیراستاندارد آن، از پرخطرترین محورهای استان هستند؛ هرچند باید با قاطعیت بیشتر گفت که هیچ جادهی امنی در معنای تام کلمه و در مفهوم جادهی فنی و قابل اطمینان در خوزستان وجود ندارد؛ و این استان از این منظر، نیازمند توسعه حمل ونقل جاده ای وسیع و روزآمد است.

در تشفی خاطر بازمانده گان این حادثه، بیایید برای یک بار هم که شده با استعفای خود، پیام رنج آلود مردم خوزستان را به مرکز اعلام کنید بلکه منشا خیر و تحول شوید!