سال گذشته بود که استرالیا وضعیت فعالیت خود را با چین بسیار مختوش شده میدید و دچار چالشهای گستردهای در زمینههای مختلف صادرات و واردات شده بود. خارج از سنگ آهن و سایر کالاهای کلیدی، دردسرهای زیادی برای صادرکنندگان وجود دارد. برای اقتصاد کوچک و باز مانند استرالیا، دور شدن از ابرقدرت جهانی در حال ظهور آسانتر از تصور کردن بوده است.
ناتوانی چین در تامین نیازهای سنگ آهن انبوه خود در خارج از منطقه پیلبارا در استرالیای غربی به این معنی است که علیرغم توقف دیپلماتیک، همچنان بزرگترین شریک تجاری استرالیا است.
برخلاف سایر صنایع، درآمدهای سوخت فسیلی اکنون در حال رونق است. صادرات زغال سنگ به چین از تقریباً ۱۰۰ میلیون تن در سال مالی ۲۰۱۹-۲۰۲۰ به حدود ۲۰ میلیون تن کاهش یافت که ضربه بزرگی به این بخش در دومین بازار بزرگ آن بود. با این حال، از جولای ۲۰۲۰، خرید زغالسنگ توسط ژاپن، کره جنوبی و هند افزایش یافت، زیرا صادرات در نظر گرفته شده برای چین به بازارهای دیگر منحرف شد.
بر اساس دادههای دولت، تا پایان سال ۲۰۲۱، افزایش اقتصادی ناشی از پایان محدودیتهای کووید-۱۹، صادرات زغالسنگ را علیرغم تحریمهای مداوم چین به بالاترین حد خود رساند.
این رونق تنها در سال ۲۰۲۲ رشد کرد، زیرا تقاضا برای سوختهای فسیلی ناشی از تهاجم به اوکراین، صنعت زغالسنگ استرالیا را در مسیر یکی از سودآورترین سال های خود قرار داد. در همان زمان، طبق گزارشها، چین در حال بررسی کاهش محدودیتهای خود بر زغال سنگ استرالیا برای اطمینان از عرضه کافی آن با افزایش تقاضا برای سوختهای فسیلی در سراسر جهان است.
اکنون کارشناسان معتقدند که بزرگترین تهدید برای صادرات زغال سنگ استرالیا، ممنوعیت طولانی مدت چین نیست، بلکه حرکت مداوم به سمت انرژیهای تجدیدپذیر در برخی از بزرگترین بازارهای کالاهای این کشور است.
تمام حقوق برای پایگاه خبری زاگرس آنلاین محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع زاگرس آنلاین-زاگرونا بلامانع می باشد.
طراحی ایده گرافیک پارس