سودای جاودانگی اندیشه ای برای تداوم سلطه ظالمان

سیدحمید مجتبائی – زاگرس آنلاین

یکی از چالش بر انگیز ترین مسائل در میان آدم ها طول عمر و جاودانگی است . بویژه در میان افراد ثروتمند و پولدار ها همیشه بحث بر سر کوتاه بودن عمر و فرصت های کم برای لذت بردن از زندگی مطرح بوده است .

یعنی عموما انسان انگیزه هایی برای جاودانگی و داشتن عمر طولانی دارد که معطوف به لذت بردن بیشتر در بازه زمانی زندگی بوده است .

ادمیزاد وقتی به منفعت و لذت بزرگی می رسد تلاش می کند با کش دادن و افزایش مدت پایداری آن لذت ، برای خود خوشی و راحتی بیشتری طلب کند و به نوعی جاودانگی را تجربه کند.

دانشمندان مختلف در اقصا نقاط جهان نیز به این مسئله توجه کرده اند و انواع نسخه های تغذیه ای و بیشمار توصیه های روان شناختی برای مردم تجویز نموده اند که بتوانند طول عمر بیشتری داشته باشند و از بودن در دنیا لذت بیشتری ببرند .

مثلا دارو های افزایش عمر ، داروی جوانی و هزاران دارو و توصیه پزشکی که نهایتا تلاش در سودآوری از طریق خواسته ذهنی بشر برای طول عمر بیشتر بوده است .

 

 

اما نکته مهم در این خلال این است که دانشمندان در مطالعات جدید خود به این نتیجه رسیده اند که داشتن عمر طولانی تر نمی تواند به اندازه کافی برای بهره برداری انسان از دنیای پیرامون خود کافی باشد .

عنصر جودانگی دیگر در عمر طولانی افراد خلاصه نمی شود و جنبه های بسیار متونع و بزرگ تری به خود گرفته است .

به عنوان مثال طول عمر یک قاتل ثروتمند نمی تواند برای جامعه ای که در معرض خطر قتل قرار گرفته اند ، موضوع پسندیده ای باشد هرچند که آرزوی مرگ نیز برای او فاقد اهمیت می تواند باشد .

از این رو دانشمندان معتقد هستند که اگر فردی از کیفیت زندگی مناسبی برخوردار باشد موضوع طول عمر بطور کلی فاقد ارزش خواهد بود

می توان گفت که زندگی با کیفیت می تواند جایگزین مناسبی برای سودای جاودانگی بشر باشد تا انسان در زمان حیات خود با بهتر کردن نوع و روش زندگی خود ، بیشترین بهره را از بودن در کره خاکی نصیب خود کند .

از سوی دیگر آینده پژوهانی مانند ایلان ماسک معتقد هستند که اگر فردی ۶۰ سال با حماقت و نادانی زندگی کرده باشد ، دیگر چه اهمیتی دارد که او به سن ۱۲۰ سالگی یا بیشتر برسد ؟ چرا که در ادامه زندگی خود تا پایان عمر نیز همان حماقت و نادانی را تکرار می کند .

به نظر ایلان ماسک ، پیگیری پروژه طول عمر نمی تواند موضوع خوبی برای کاهش اثار مخرب بشر بر روی کره زمین باشد .

 

اینگونه به نظر می رسد که سودای جاودانگی صرفا برای جاه طلبی و سلطه جویی بیشتر ظالمان برای به سیطره کشیدن عوام پیگیری می شود و نشانه ای از بهبود کیفیت زندگی در آن دیده نمی شود .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.