بهنام عکاشه؛
۵ بهمن ۱۳۹۲؛ صمدی نسب جای خود را به یاری داد/یک باشتی دیگر در بدنه مدیریتی استان
این تیتر یک رسانه اصولگرای بویراحمدی و در واقع تیتر دل تمامی استان بود. پیش از آن در آبان ماه نیز تاجگردون، دوست قدیمی اش را مدیرکل آموزش و پرورش کرده بود.
گرچه مدیرکلی هادی زارع پور آغاز امپراتوری ده ساله تاجگردون در استان بود اما اردشیر یاری حساسیت ها را بیشتر برانگیخت.
رسانه های آن زمان کمتر به آن پرداختند ولی تاجگردون در واقع انتقام بی توجهی به خواسته اش در زمان دولت احمدی نژاد درباره همین یاری بود.
یاری چندماه قبل از پیروزی همفکران تاجگردون و قبضه دولت، اردشیر یاری را گزینه اداره باشت کرد. دفتر امیدوار رضاپور رئیس وقت آموزش و پرورش باشت بسیار شلوغ بود.
مراسم بسیار خوب برگزار می شد تا جائی که حکم پرویز طاهری برای اردشیر یاری خوانده شد.
یاری که کنار دست سیدعبدالصالح صمدی نسب نشسته بود ناگهان برآشفت و پیامکی احتمالا به تاجگردون یا به حمید برادرش که در جلسه حضور داشت داد و زمزمه ها تبدیل به اعتراض گشت.
بله؛ پرویز طاهری ظاهرا آنگونه که وعده داده بود حکم مدیریت را ابلاغ نکرده و اردشیر یاری را سرپرست نموده بود و او و تاجگردون ها را اینگونه برآشفته کرده بود.
حمید او را به گوشه ای در راهرو اداره باشت کشانده و صحبت هائی با او کرد.
غلامرضا تاجگردون اما انگار بر خلاف حمید که مصر بر پذیرش سرپرستی بود با یاری هماهنگ تر بوده و نهایتا رای او به کرسی نشست و یاری حکم مدیرکل و صمدی نسب را نپذیرفت تا چندماه بعد خود به جای صمدی بنشیند.
۹ سال پس از آن واقعه اما ورق برگشته است. الان صاحب اثر معروف پائی که جا ماند نماینده است.
سیدناصر که حالا تنها پنج ماه از همراهی او و دولتش می گذرد تا کنون نتوانسته خود را با صفحه سیاسی استان تطبیق دهد.
دست او خالی ام نیست. او احتمالا تعمدا در فضای رسانه ای، شخص اول استان است و این برای او گرچه تبعاتی داشته ولی بهره برداری های خاص خود را نیز کرده است.
اینکه او توانسته نظرها را به خود جلب نماید موضوع کمی نیست و می تواند روی آینده سیاسی اش تاثیر مثبت بگذارد.
سیدناصر در ۲۸ شهریور امسال در صفحه اینستاگراش می نویسد: معاونت پارلمانی وزارت آموزش و پرورش با سلام تا کی قرار است آقای هادی زارع پور مدیرکل آموزش و پرورش استان کهگیلویه و بویراحمد و معاون برنامه ریزی و توسعه منابع وی – ارشیر یاری- در دوران استقرار دولت مردمی و انقلابی جناب آقای دکتر رئیسی برخلاف بخشنامه معاون اول محترم رئیس جمهور عزل و نصب نمایند و با به کار بردن واژه‌های دولت تدبیر و امید در ابلاغ‌های صادره جولان دهند و به ریش نیروهای ولایی و حزب‌الهی بخندند.
قطعاً این اقدامات نابخردانه و ذلیلانه ایشان سوءاستفاده از نجابت و سعه صدر ماست.
سیدناصرحسینی‌پور نماینده مردم شریف گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی
اشاره سیدناصر به فردی جانباز بود که با افزایش انتقادات به او، در نهایت مورد دلجوئی و عذرخواهی او را فراهم آورد.
همین ها بموجب شد یاری سعی خانواده حسینی برای برکناری اش را به سخره گرفته و آن را در خداحافظی اش بر زبان آورد و با تاجگردون پیش از رفتن به مراسم برف پیمائی نماید.
اما حضور تاجگردون در مراسم بازنشستگی یاری هم از عجایب بود. تاجگردون در هیچ مراسمی از این دست در دهه گذشته شرکت نکرده بود.
او حتی در تودیع مدیران کل نیز شرکت نمی کرد و فقط در معارفه فرمانداران گچساران و استانداران حضور داشت و شرکت او در این نشست، حاوی سیگنال هائی به جامعه سیاسی استان و گچساران بود بویژه آنجا که رو در روی مردم استان کرده و گفت: “من چنین حسی ندارم که نباید باشم”
و اینچنین او تیر خلاص را به تمام تحلیل هائی که آنیده سیاسی او را پایان یافته می دانستند شلیک کرد.
او به وضوح این روزها با فعالیت های زیگزاگی خود از تهران به گچساران و از گچساران به یاسوج، نگاه ها را به سمت خود کشانده و عملا نه تنها سیدناصر بلکه بیش از او، موحد و روشنفکر که در هنگامه رد اعتبارنامه تنهایش گذاشته بودند را به حاشیه راند.
دو سال مانده انتخابات ۱۴۰۲، او نه خومی و شهروی گچساران و باشت، که کوهستان های پایتخت را برای قدرت نمائی انتخاب کرده است.
کوهستان هائی که ۱۸ تیر ۱۳۹۹ در آن گیر کرد و باید دید اسفند ۱۴۰۲ توچال، چقدر برایش خوش یمن خواهد بود.