هنروتجربه-سعیدحضرتی: عطا ابتکار آهنگساز مستند-انیمیشن «کاغذ پارهها» بیان کرد «کاغذ پارهها» روی من خیلی اثر گذاشت. موسیقی من بدون کلام است و طی سالها فعالیت خود سعی دارم با موسیقی تصویر درست کنم. کارگردان از صداهای ضبط شده نهایت بهره را برده است و این موضوع خلاقانه و تاثیرگذار است و به من هم انرژی و ایده برای آهنگسازی داد.
به گزارش سایت هنروتجربه، عطا ابتکار آهنگساز «کاغذپارهها» به کارگردانی بهزاد نعلبندی که این روزها در سینماهای هنروتجربه روی پرده است، روز پنجشنبه ۵ اسفندماه ساعت ۲۰ در موزه سینما به تماشای این مستند-انیمیشن نشست و پس از آن با بهزاد نعلبندی درباره موسیقی این فیلم توضیحاتی ارائه دادند.
عطا ابتکار آهنگساز مستند-انیمیشن «کاغذ پارهها» درباره موسیقی فیلم بیان کرد: با کارگردان «کاغذ پارهها» به این نتیجه رسیده بودیم که موسیقی «کاغذ پارهها» همانند فیلمهای دیگر نقش دراماتیک ایفا نکند و قرار بود حسها از صداهای خود فیلم منتقل شود. موسیقی تیتراژ پایانی فیلم نسبت به بقیه قطعههای نوشته شده، نقش دراماتیکتری دارد و پس از آنکه فیلم کار خودش را میکند این موسیقی شنیده میشود. به نظرم موسیقی پایانی «کاغذ پارهها» جمعبندی کلیه حسهای فیلم است.
بهزاد نعلبندی در همین مورد توضیح داد: با ابتکار مدت زمان طولانی درباره این موضوع صحبت میکردیم که موسیقی پایانی بیش از حد تلخ نباشد و مخاطب با حجم بالایی از تلخی سالن سینما را ترک نکند. اصرار داشتیم زمان تیتراژ بیشتر از زمان معمول باشد و مخاطب با شنیدن این موسیقی خیلی خوب، با تلطیف روحیه از سالن بیرون برود.
ابتکار درباره روبهرو شدن با «کاغذ پارهها» عنوان کرد: «کاغذ پارهها» روی من خیلی اثر گذاشت. موسیقی من بدون کلام است و طی سالها فعالیت خود سعی دارم با موسیقی تصویر درست کنم. کارگردان از صداهای ضبط شده نهایت بهره را برده است و این موضوع خلاقانه و تاثیرگذار به من هم انرژی و ایده برای آهنگسازی داد. به همان اندازه نیز کار من برای ساخت موسیقی سخت بود.
نعلبندی در ادامه اظهار کرد: در ابتدا به عطا ابتکار گفتم کاراکترهای فیلم به دلیل آنکه در خیابان زندگی میکنند صدای ملودیک نشنیدهاند و گوش آنها انباشته از صداهای خیابانی است، به همین دلیل باید به سمت موسیقی امبینت و فضاسازی برویم. دلیل انتخاب عطا ابتکار نیز به همین دلیل بود. نمیخواستیم موسیقی غالب بر فیلم و تعیین کننده حس تماشاگر باشد.
عطا ابتکار در پایان بیان کرد: یکی از تلاشهای من این بود موسیقی از جنس کارتن و بازیافتیها و متناسب با فضا و حس و حال فیلم باشد. اصل کار من موسیقی الکترونیک است و برای من مهم بود موسیقی به سمت صداهای مدرن و دیجیتال نرود و بتوانم حس تصویر را با موسیقی بیان کنم. در «کاغذ پارهها» گاهی موسیقی به سمت طراحی صدا/ Sound design رفته و برای مخاطب سخت است متوجه شود کجا موسیقی است و کجا طراحی صدا صورت گرفته و این دو در هم تنیده شدهاند.
در خلاصه داستان «کاغذپارهها» که اول بهمن اکران عمومی خود را آغاز و تاکنون نظرات برخی از هنرمندان و منتقدان را به خود جلب کرده، آمده است: ایامی که تهران میزبان میزبان اجلاس مهم بینالمللی ست، شهرداری تهران برای زیباسازی و بهبود جلوهی شهر اقدام به جمعآوری کارتنخوابها میکند. مردها بعد از چند روز آزاد میشوند اما زنها به قیمومیت بهزیستی درمیآیند و حق حضور در اجتماع از آنها سلب میشود و به مراکزی در حومه شهر منتقل میشوند. این مراکز دور از شهر و بصورت پنهانی فعالیت میکنند و هیچ اطلاعاتی از تعداد زنان و نحوهای نگهداری از آنها در اختیار عموم قرار نمیگیرد. با کمک یکی از مددکاران در روزی که هیچ مسئولی در آنجا حضور نداشت وارد یکی از این مراکز شدم و با پنج تن از این زنان مصاحبه کردم و پای درد دل آنها نشستم. صداهای این فیلم مصاحبههایی است که از آنجا تهیه شده و تصاویر آن به صورت انیمیشن ساخته شده است.
این فیلم با حضور فیلمساز در یک مرکز نگهداری زنان کارتنخواب و ضبط صدای تعدادی از آنها که قصه زندگیشان را روایت کردهاند، شکل گرفته است. پس از ضبط این صداها، تصاویر آن به صورت انیمیشن ساخته شده است.
عوامل «کاغذپارهها» عبارتند از نویسنده، طراحی و ساخت عروسک و آکسوسارها، استوری برد، انیماتور، کامپوزیت، تدوین، کارگردان و تهیه کننده: بهزاد نعلبندی، طراحی و صداگذاری: انسیه ملکی، آهنگساز: عطا ابتکار، با همکاری: باران کوثری، رزیتا علیزاده و آوا شریفی و مدیر روابطعمومی: نغمه دانش آشتیانی.