هنروتجربه-سعیدحضرتی: سعید بشیری تهیهکننده فیلم سینمایی «دشت خاموش» به نویسندگی و کارگردانی احمد بهرامی معتقد است مخاطب و هر جامعهی توسعه یافتهای همانطور که به سینمای گیشه و سرگرمکننده و به قول سینماییها بفروش و تجاری نیاز دارد حتما و حتما به سینمایی که وابسته به رئالیسم و نگاه واقع گرایانه و نمایش پیچیدگیها و معضلات اجتماعی و پرداختن به بحرانها و دغدغههای انسان معاصر است نیاز دارد.
سعید بشیری تهیهکننده فیلم سینمایی «دشت خاموش» به نویسندگی و کارگردانی احمد بهرامی درباره این همکاری به خبرنگار سایت هنروتجربه گفت: یادم میآید وقتی صفحه آخر فیلمنامه را خواندم و آن را بستم انگار تصاویر فیلم را دیده بودم. فیلمنامه خیلی موجز و تصویری نوشته بود. همان موقع با شناختی که از سلیقه و نگاه مسعود امینی تیرانی و سابقه سالها دوستی که با او داشتم، فکر کردم اگر او در کنار احمد بهرامی باشد احوال و لحنی که در فیلمنامه بخوبی تصویر شده بود در فیلم خلق خواهد شد. خلاصهاش این که آنقدر از فیلمنامه و فرم غیر متعارف روایت آن خوشم آمد که به خودم گفتم این همان فیلمنامهای است که منتظرش بودی و میتوانی اولین کارت را در سینما با آن شروع کنی.
وی در پاسخ این سوال که تهیهکنندگی فیلمی با مشخصات «دشت خاموش» در فضای ناعادلانه اکران، بر چه اساسی بود؟ عنوان کرد: خیلی به آن فضای به قول شما ناعادلانه و شرایط پیچیده تولید و اکران معمول سینما فکر نکردم. و میدانستم کسی یا کسانی پیدا نخواهیم کرد که از این نوع سینما چه در مرحله تولید و چه اکران حمایت کنند و میشد حدس زد که با این شرایط فعلی فرهنگی جامعه و احوال مردم به فروش اکران هم نباید امیدی داشته باشم. حتی احمد بهرامی میگفت یکی، دونفر از دوستان نزدیک و فعالش در سینما به او گفته بودهاند این کار را نساز یا حداقل الان نساز. اما من و احمد به یاری و همدلی گروه فیلم را ساختیم.
طراح، کارگردان و تهیهکننده برنامه تلویزیونی «دو قدم مانده به صبح» در پاسخ این سوال که آیا موفقیتهای بینالمللی و اکران فیلم در سینماهای هنروتجربه بازگشت سرمایه را در پی داشت؟ بیان کرد: خیر. با این که «دشت خاموش» برای نخستین بار در تاریخ سینمای ایران جایزه بهترین فیلم بخش افقهای جشنواره ونیز را دریافت کرد و کلی جایزه جهانی دیگر و حضور در جشنوارههای زیاد را تجربه کرده اما متاسفانه نه تنها بهره مالی افزوده نداشت که حتی بخشی از سرمایهی اصلی را برنگرداند. البته یکی از دلایل اصلی اش اپیدمی کرونا و تعطیلی سینماها در همهی دنیا و کمتر شدن مخاطب هم بود. ولی مهم این است که ما فیلمی را که دوست داشتیم و داریم ساختیم.
ساختار و مدیریت و همکاران موسسه هنروتجربه از جعفر صانعیمقدم و امیرحسین علمالهدی گرفته تا همکارانش واقعا بایک روحیه تعاملی و دلسوزانه و حرفهای کارشان را انجام دادند. اما به هر حال امکانات و شرایط موسسه یک اندازه مشخصی است، با یک دست فقط میشود یک هندوانه را برداشت. قطعا اکران هنر و تجربه و حمایت از آن یک ضرورت فرهنگی است برای جامعهای که میخواهد سطح سلیقه و درک مردمش از جهان عمیق و واقعی باشد.
وی با بیان اینکه تبلیغات صورت گرفته در فروش فیلم تاثیر داشته، ضمن این که بهر حال ما به نوعی تبعیدشدگان قانع به جغرافیای سینمای هنر و تجربهایم اضافه کرد: این نوع سینما داستانهای رمانتیک و کمیک و سوپراستار ندارد و واقعیتش این است که انتظار فروش آنچنانی هم نداریم. نمی خواهم دنبال مقصر هم بگردم. دلیل اصلی بیش از آن که به سیاستها برگردد به نظرم سلیقه بخش عمده و یا احوال مخاطبان امروزی است. این نوع از سینما کارکرد و تاثیرگذاریش چیز دیگری است. ما از فروش خوب وپول بدمان نمیآید اما فکر میکنم به هر حال این سینما را و نمایش زندگی و آدمهای واقعی را بیشتر از گیشه دوست داریم.
به گفته تهیهکننده «دشت خاموش» تبلیغات عنصر مهمی برای فروش فیلمها است و متاسفانه به دلیل ضعیف بودن بنیه مالی سازندگان و نداشتن پشتوانه و حامی جدی در مرحله پخش و اطلاع رسانی ناکافی طبیعی است فروش خوبی نداشته باشیم و قطعا هم تبلیغات مناسب و هم تغییر سلیقه و فرهنگی سازی عمومی میتواند عوامل اصلی جذب مخاطب برای این سینما باشد.
این تهیهکننده ضمن تاکید بر اهمیت اکران فیلمهای خارج از قواعد سینمای تجاری بیان کرد: ساختار و مدیریت و همکاران موسسه هنروتجربه از جعفر صانعیمقدم و امیرحسین علمالهدی گرفته تا همکارانش واقعا بایک روحیه تعاملی و دلسوزانه و حرفهای کارشان را انجام دادند. اما به هر حال امکانات و شرایط موسسه یک اندازه مشخصی است، با یک دست فقط میشود یک هندوانه را برداشت. قطعا اکران هنر و تجربه و حمایت از آن یک ضرورت فرهنگی است برای جامعهای که میخواهد سطح سلیقه و درک مردمش از جهان عمیق و واقعی باشد. فیلمها قبل از کرونا شرایط بهتری در اکران داشتند همان جلسههای نقد و بررسی فیلم در شهرستانها خیلی تاثیرگذار بودند. اختصاص سالنهای بیشتر در شهرهای بیشتر و البته شرایط تبلیغات سطح شهر و در فضای مجازی میتواند شرایط اکران را بهتر کند.
وی درباره اینکه چرا همکاری با احمد بهرامی در «شهر خاموش» ادامه پیدا نکرد توضیح داد: جواب ساده و کوتاهی دارد. قراربود فیلمهای بعدی او را باهم کار کنیم سرمایهای که برای «دشت خاموش» فراهم کرده بودیم بازنگشت و نتوانستیم سرمایه گذار و حامی مالی برای فیلم های جدید پیدا کنیم. جهان هم که بر مدار پول میچرخد و امیدوارم فیلم بعدی او هم فیلم خوش ساخت و تاثیرگذاری باشد.
سعید بشیری درباره فعالیتهای این روزهای خود اظهار کرد: مشغول ساخت یکی دو فیلم مستند و آگهی تبلیغاتی هستم و هم زمان در حال تلاش برای گرفتن پروانه ساخت فیلم بعدی و خواندن مستمر فیلمنامههایی که به دستم میرسد.
وی در پایان تاکید کرد: این که من فکر میکنم مخاطب و هر جامعهی توسعه یافتهای همانطور که به سینمای گیشه و سرگرمکننده و به قول سینماییها بفروش و تجاری نیاز دارد حتما و حتما به سینمایی که وابسته به رئالیسم و نگاه واقع گرایانه و نمایش پیچیدگیها و معضلات اجتماعی و پرداختن به بحرانها و دغدغههای انسان معاصر است نیاز دارد.