چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳
بهنام عکاشه؛
انتخابات در گچساران روزهای نسبتا پرشوری را تجربه می کند.
از طرفی تاجگردون علیرغم همه مساعی جریان اصولگرا و رسانه هایش توانست از سد صلاحیت عبور نماید و مجوز حضور در انتخابات را بگیرد.
اما اصولگرایان آنقدر مست نبود احتمالی تاجگردون بودند که فراموش کردند برای او رقیب بیاورند. بعید است جز احسان، محسن و ساسان کسی از آمدن دلاویزها به عرصه خبردار بوده باشد.
اگر چه این منافعی برای دلاویزها داشت ولی باعث شد آنها نتوانند از پتانسیل راست برای حضور به موقع در صحنه بهره بگیرند.
دلاویز به رغم همه نقدهای اخلاقی به استارت انتخاباتی اش، اما توانست سیدقدرت و بخشی از هوادارانش را به پیوستن به کمپین خود ترغیب نماید. در واقع سیدقدرت گزینه آلترناتیوی نداشت.
او نه می توانست به زینل زاده بپیوندد چون خروجی نداشت و نه می خواست جعفری را به گود بیاورد چون می دانست حالا که امکان صدارت و نمایندگی را ندارد با آمدن جعفری امکان رهبری اصولگرایان را هم از دست خواهد داد.
به دلیل قابل پیش بینی بودن، ورود سیدقدرت نتوانست امواج لازم را به وجود بیاورد چه پیش از او بخشی از خانواده و ابرلیدرهایش به تاجگردون پیوسته بودند و به گفته او خط سوم را هم به دنبال خود به سمت چپ کشانده بودند. اما قدرت نفوذ و کاریزمای او را نمی توان نادیده گرفت.
نشست شهرداری نشان داد ساسان می خواهد از حلقه باشت بیرون و به حوزه ادارات برود.
اما دلاویز برای فتح انتخابات پیش رو به چیزی فراتر از همایش های اینچنینی نیاز دارد و هنوز تا رسیدن به سطح همایش های تاجگردون مثلا بامیشیخی فاصله فراوانی دارد.
البته فتح بخش مهمی از شهردرای می تواند هر نامزدی را به طبقه متوسط شهری، بویراحمد، قشقایی و اقلیت های قومی وصل نماید. هرچند این اتصال با واسطه است ولی در این وانفسای زمان این هم برای او ارزشمند تلقی می شود.
تاجگردون اما نشان داده میل چندانی به جدی انگاشتن دلاویز نداشته یا حداقل این گونه به جامعه نشان می دهد. او قصد ندارد استراتژی های رقیبش را مورد حمله قرار دهد. اگرچه او در سخنرانی اخیرش احتمالا تجربه حاج بهرام و دیگران را به دلاویز یادآوری کرده و به او احتمالا تکرار انتخابات ۷۸ را هشدار داده بود.
او که تقریبا در حوزه های مختلف رای قابل اعتنایی کسب کرده حالا احتمالا استراتژی همایش های بزرگ مانند ۹۴ را سرلوحه قرار خواهد داد. او به خوبی به ویرانگر بودن این نوع تبلیغات بر کمپین رقیب واقف است.
تاجگردون این روزها به باشت می رود. همزمان اما سیدقدرت هم به باشت رفته تا سبد رایش را تقدیم دلاویز کند و اولین سخنرانی اش را برای دلاویز انجام دهد. این بزرگترین هماوردی در باشت خواهد بود و به نوعی اختلاف کمپین تاجگردون و دلاویز را در باشت عیان خواهد کرد.
اما دلاویز فرصت کمی دارد. او به جز باشت، باوی را و قشقائی و بویراحمد را و طبقه متوسط و سادات و کیامرثی و لبنان را هم دارد. سطح فعالیت های دلاویز به هیچ عنوان با نیاز کمپین او تناسب ندارد.
در حوزه قشقائی هم وضعیت خاصی پیش آمده است.
هومان عسکری مرد اول قشقائی در سال های اخیر سکوت کرده و یوسف باقری هم که خود در شیراز است و دلش در گچساران.
فولادی هم نامزد انتخابات شهرضا و دهاقان بوده و اگر قشقائی ها تکانی بخورند مکان رای آوری او در این حوزه بالاست.
هیچ نشانی از پیوستن لیدرهای قدیمی و طیف شیراز و لیدرهای جوان ساکن گچساران به کمپین رقبای تاجگردون بویژه آقائی مشاهده نشده است.
علی محمد آقائی که در سه سال اخیر ابتدا عضویتش در شورا، سپس کرسی شهرداری و پس از آن بخشداری را از دست داده است. سه جایگاهی که آرزوی هر یقه سفیدی است. او حالا همه چیز را در گرو نمایندگی مجلس می بیند. چیزی که بعید است این بار هم برای قشقائی اتفاق بیفتد.
او نمی تواند خودی نشان بدهد مگر اینکه لژیونرهای قشقائی را گرد خود آورد. هنوز از اعلام موضع هومان عسکری و یوسف باقری خبری در دست نیست و‌باقی بزرگان نیز دور تاجگردون می گردند، اما این دو می توانند وزنه(هومان و یوسف) قشقایی را تا حدودی سنگین تر از این نمایند. آقائی شاید آینده سیاسی خود را برای همیشه از دست بدهد مگر…
در بویراحمد هم چندان اوضاع بر وفق مراد نیست و جعفری و زینل زاده در بازی ماهرانه دلاویز و سیدقدرت در میان اصولگرایان آچمز شده اند.
از طرفی می دانند دلاویز جوان آمده تا سالها خلا وجود رهبر در جریان راست را پر نماید و از طرفی سخت است تاجگردون اختلافات خود را با آنها فراموش کرده باشد.
جمعی از یاران زینل زاده که قابل پیش بینی بود به دلاویز پیوستند ولی هنوز از پایگاه اجتماعی سیاسی و خود او خبری نیست. جعفری نیز هیچ موضعی نگرفته است. او که امید زیادی داشت گزینه شورای ائتلاف نیروهای انقلاب باشد حالا در سردرگمی عجیبی گرفتار شده است. او بین تاجگردون از سوئی و سیدقدرت و دلاویز از سوئی دیگر بایستی یکی را انتخاب نماید که دومی اگرچه تلخ است ولی به واقعیات سیاسی نزدیک تر می نماید.
ریحان محمدپور به وضعی مانند این دو گرفتار آمده است.
تاجگردون که با توپ پر آمده و قصد دارد با آرامش جنگ را بدون خونریزی ببرد تا الان توانسته راهبردش را پیش ببرد و ساسان جز روز اول نتوانسته یا نخواسته به تاجگردون‌حمله ببرد.
انتخابات به شکل فعلی دقیقا آن‌چیزی است که تاجگردون به دنبال آن است. پیروزی بدون جنگ.
اختلاف بسیار است و دلاویز و اصولگرایان باید کاری کنند. ساسان می داند فرصت کم است و باید این خلا را جبران کند اما به وضوح چیزی دیده نمی شود. پیرهای اصولگرا نیز سردرگم شده اند و جوانان شان اعتماد به نفس لازم برای یورش به رقیب را در حال حاضر ندارند.
اگر دو کلمه از سخنرانی دلاویز در روز اول حذف شود او توانست جمعی را گرد آورد اما عدم تکرار آن از شور اولیه کاست و آرامش را به گچساران بازگرداند.
خیلی ها با اختلاف تاجگردون را رقیبی غیرقابل شکست می دانند ولی در انتخابات هر لحظه ممکن است موجی جدید بیاید. چیزی که تا امروز آن را نمی بینیم. باید دید در ده روز آینده آیا موجی به پا خواهد شد؟ و اگر شود چه کسی بر آن سوار میشود؟
تمام حقوق برای پایگاه خبری زاگرس آنلاین محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع زاگرس آنلاین-زاگرونا بلامانع می باشد.
طراحی ایده گرافیک پارس
آقای عکاشه یادم هست همین اواخر (کمتر از یکسال) شما را در منزل دلاویزها دیدم، احتمالا از آنها امتیازی میخواستید که ایستادگی کردن و این نوشته حاصل همان زخم است.
شما که شجاعت انتشار این کامنت را ندارید ولی همانند کسی که از طرف او حمایت مالی میشوی و برایش مدیحه سرایی میکنی میدانی که دوران خان بازی تمام شده است..
این نظر خدا بوده که در مدت کم دکتر دلاویز نظرها را به خود جذب کرده و قطعا سایر بزرگان مثل جناب جعفری و زینل زاده و محمدپور و عسگری به زودی به ایشان میپیوندن..
دوران بخیل ها و حسودان گذشته و به زودی مردم به شما نشان میدهند اینقد مغرور نباشید همانند کسی که او را پیروز بدون رقیب میدانید.
دریک کلمه به قول لر ها گر اگر طبیب بودی،،،سر خود دوا نمودی،،😂حالا به سید دیگر بست نیست حیا هم چیز خوبی است تو ترسیدی که اگر به جعفری حمایت کنی عواقب خوبی ندارد چون نمی شود ایشان را پائین کشید ولی دلاویز را چرا می شود همان طوری بزرگش کرد می شود کوچکش کرد