به گزارش خبرنگار مهر، با احتساب ۴۷ روزی که کیومرث هاشمی سرپرست وزارت ورزش بود، حدود ۶ ماه از حضور وی در راس این وزارتخانه می گذرد این در حالی است که طی این مدت او به گونه ای دست به مهره نشده که در ترکیب تیم مدیریتی همراهش تغییر عمده و تاثیرگذاری ایجاد شود و همین مساله درستی و نتیجه بخش بودن «دست فرمان» وزیر را با ابهام مواجه کرده است.

در ماه های اخیر انتصاب هایی در وزارت ورزش یا فدراسیون ها انجام شده که کمتر تاثیری در حل مشکلات عمده ورزش داشته است
احکامی که دردی از درد ورزش دوا نکرده است
کیومرث هاشمی ۱۰ مرداد به عنوان سرپرست وارد وزارت ورزش شد و ۲۷ شهریور هم با رای اعتماد مجلس وزیر ورزش در دو سال باقی مانده دولت سیزدهم شد. تا یک ماه بعد از این رای گیری و به دلیل همزمانی با نوزدهمین دوره بازی های آسیایی، واکاوی زیادی در مورد تصمیمات وزیر و برنامه هایش برای جابه جایی مهره ها در وزارت ورزش انجام نشود اما بعد از اتمام بازی ها به مرور گمانه زنی ها در این زمینه آغاز شد.
در این میان نام های زیادی هم بر سر زبان ها افتادند که از آنها به عنوان گزینه مورد نظر برای مهمترین تحول و دگرگونی وزارت ورزش در دوره کیومرث یاد می شد تا اینکه بالاخره آغاز تغییرات در وزارت ورزش با کنار گذاشتن یکی از مهره های منصوب حمید سجادی و انتصاب جایگزین او به عنوان مدیرکل جدید حوزه وزارتی آغاز شد.
این انتصاب البته برای سر و سامان دادن به تمام آشفتگی ها و بی نظمی های ایجاد شده در ورزش که «دلیلِ پشت پرده» کنار رفتن وزیر پیشین بود، کافی نبود اما به نظر می رسید پیشوازی برای انقلاب بزرگ تر در وزارت ورزش باشد که لازمه آن معرفی و انتصاب گزینه های جدید برای مسوولیت های کلیدی تر از مشاور و مدیر کل حوزه وزارتی بود.
تا به امروز کیومرث هاشمی برای افراد زیادی حکم داده و آنها را متصدی فدراسیون های انجمن های ورزش های رزمی، شطرنج، بولینگ و بیلیارد، تری اتلون، والیبال، دوومیدانی یا بخش های مختلف وزارت ورزش کرده یا به عنوان «مدیر هسته مرکزی گزینش»، «سرپرست حراست مرکزی، سرپرست مرکز فناوری اطلاعات»، «سرپرست ارتباطات و تحول اداری»، «سرپرست اداره کل پشتیبانی و امور رفاهی»، «سرپرست دفتر هماهنگی امور استانها» و … برای آنها در وزارت ورزش یک صندلی کنار گذاشته است اما هیچ یک از این احکام در راستای سروسامان دادن به اوضاع آشفته ورزش نبوده است.

سجادی وقتی به بهانه پزشکی تصمیم به استعفا گرفت که انتقادهایی متوجه او بود

بی سروسامانی هایی که هنوز پابرجاست
درست است که حمید سجادی به بهانه رسیدگی به وضعیت جسمانی اش تصمیم به استعفا گرفت اما او وقتی به این جمع بندی رسید که استعفایش از وزارت ورزش به نوعی نقل و نبات ورزشی ها شده بود که البته هر بار تکذیب می شد اما بالاخره به سرانجام رسید.
سجادی از زمانی که متصدی وزارت ورزش شد نتوانست اقتدارش را برای این جایگاه نشان دهد و به همین دلیل بود که بارها از نمایندگان مجلس تذکر و کارت زرد گرفت و مدام بحث استعفایش مطرح بود چرا که هرگز نتوانست به عنوان یک وزیر ورزشی انتظارات را برآورده کند. در کل عملکرد این وزارتخانه در دو سال ابتدایی دولت سیزدهم به قدری پرانتقاد و نامطلوب بود که ادامه این تغییرات دور از ذهن نباشد حتی بدون استعفا و کناره گیری.
تا پیش از حمید سجادی، هیچ یک از وزرای ورزش از جنس ورزش نبودند. به همین دلیل وقتی او متصدی وزارت ورزش در دولت سیزدهم شد موجی از امید را میان اهالی ورزش ایجاد کرد چون کاملا ورزشی بود و به نظر می رسد دغدغه ورزشی ها و به خصوص راه حل رسیدگی به آنها را بهتر از هر گزینه دیگری بلد باشد اما عملکرد ضعیف و دور از انتظارش در دو سال نخست، بی سروسامانی و آشفتگی های زیادی را به دنبال داشت و در نهایت حادثه اسفند سال گذشته و تبعاتش بهانه شد برای اینکه او از ادامه حضور در صندلی وزارت منصرف شود.
بدون شک دلیل بخشی از بی نظمی و پریشان حالی ورزش، تصمیمات اشتباه وزیر در انتخاب هایش بوده است. انتخاب هایی که ترکیب نزدیک ترین نفرات – از حیث پست و جایگاه- به حمید سجادی را تشکیل داد اما خروجی این ترکیب و برنامه هایی که برای ورزش داشتند، موجب بی نظم و هرج و مرجی شد که با وجود گذشت حدود ۶ ماه از تغییر وزیر همچنان در بدنه ورزش حس می شود.

هاشمی تاکنون ادامه دهنده راه پرانتقاد سجادی بوده است؛ بدون برنامه و رویکرد جدید

بلاتکلیفی کلیدی ترین پست وزارت ورزش
هر چند تغییراتی در برخی مسوولیت های وزارت ورزش صورت گرفت اما جایگاهی که ارتباط مستقیمی با فدراسیون ها داشت و از آن می تواند به عنوان کلیدی ترین پست این وزارتخانه نام برد، بدون «تعیین تکلیف» مشخص و قطعی باقی ماند. پستی که ارتباطش با فدراسیون ها کاملا تاثیرگذار بود و روسای فدراسیون ها هم برای اجرای برنامه های وزارت ورزش چشم به دهان معاون داشتند.
با این حال گمانه زنی ها در مورد تغییر این معاونت تا جایی پیش رفت که از مهرزاد حمیدی به عنوان جانشین محمد پولادگر نیز نام برده شد و وی حتی در چند نشست به همراه کیومرث هاشمی شرکت کرد اما در نهایت پولادگر همچنان روی صندلی خود قرار دارد اما هنوز آشفتگی فدراسیون ها پابرجاست که آیا او تا پایان دوره کیومرث هاشمی معاون خواهد بود یا جایش را به فرد دیگری خواهد داد. این موضوعی است که باید از سوی هاشمی به صراحت اعلام می شد تا فدراسیون ها هم تکلیف شان را بدانند و گوش به فرمان معاون ورزش قهرمانی باشند.

مهرزاد حمیدی تا یک قدمی صندلی معاونت ورزش قهرمانی پیش رفت

وزیر جدید ورزش ادامه دهنده راه وزیر مستعفی
عملکرد غیرقابل دفاع کاروان ورزش ایران در بازی‌های آسیایی که با یک پله سقوط همراه بود و همچنین روند پرافت و خیز و متشنجی که در مورد انتخابات فدراسیون‌ها دنبال شد و حتی منجر به ابطال نتیجه انتخابات کشتی، ژیمناستیک، ورزش‌های نابینایان و کاراته شد، مهر تأییدی است بر وضعیت نابسامان ورزش در دولت سیزدهم که اعلام استعفای وزیر اولش فرصتی شد برای اعمال تغییرات کارساز در مجموعه مدیریتی آن.
با این حال کیومرث هاشمی نه تنها تا به امروز در اعمال این تغییرات و انتصاب مدیران کارآمدتر به عنوان بازوان اجرایی خود تعلل سوال برانگیزی داشته بلکه در مجموع راه وزیر مستعفی را دنبال کرده و رویکرد جدید و امید بخشی از خود نشان نداده است.
نشست با فدراسیون ها، سرکشی از اردوها، سفر به استان ها، حضور در مراسم های مختلف ورزشی و فرهنگی و شرکت در جلسات هیات دولت عمده فعالیتی بوده که وزیر ورزش طی این مدت به آنها پرداخته است در حالی که امروز تعداد ۱۶ فدراسیون با سرپرست اداره می شوند و پرونده چهار فدراسیون هم به دلیل ابطال انتخابات در دادگاه یا سازمان بازرسی است.

بازدید و سرکشی به اماکن ورزشی پررنگ ترین اقدام کیومرث هاشمی است

علاوه بر این ورزش به سرعت به زمان المپیک و حضور در این رویداد فراگیر نزدیک می شود. با این حال به نظر می رسد «سرعت در اعمال تغییرات لازم» در برنامه وزیر نیست یا اینکه او اصلا «خیال تغییرات» را ندارد که اگر اینگونه است بهتر است کیومرث هاشمی موضع خود را به صورت رسمی و شفاف اعلام کند تا حداقل فدراسیون‌ها تکلیف خود را بدانند و حداقل با معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش که مسوول مستقیم و رو در روی آنهاست با تعامل و هماهنگی بیشتر پیش بروند. اگر هم غیر این است که به جاست کیومرث هاشمی زودتر گزینه هایش را رو کند و تیم جدیدیش را اجرایی کند.
در هر صورت طی ۶ ماه گذشته جز استعفای حمید سجادی که مدیریت ورزش را در آستانه بازی های آسیایی متزلزل کرد و بعد از رای گیری برای انتخاب وزیر جدید، اتفاق نو و کارساز دیگری در ورزش رخ نداده که منجر به جمع شدن خیلی از مشکلات و امید به حل و فصل ریشه ای آنها در آینده نزدیک باشد. گویا تنها درد ورزش، نام وزیر آن بوده که از حمید سجادی به کیومرث هاشمی تغییر کرده است.