مانع «منفعت‌طلبی»مقابل انتخابات سوارکاری/ «پرش» از روی اولین چالش

به گزارش خبرنگار مهر، انتخابات فدراسیون ها در بسیاری موارد محل اختلاف میان مدعیان آنها و مدیران بالادستی بوده است که حتی بعضا نشانه هایی از ضعف وزارت ورزش در تسلط بر فدراسیون ها و قرار گرفتنش زیر سایه سنگین آنها را هم عیان کرده است. این اختلافات به قدری در ورزش ریشه کرده که نه تنها از شدت آن کم نشده بلکه از دوره ای به دوره دیگر منتقل می شود طوریکه سرپرست جدید وزارت ورزش را هم در آغاز به کارش درگیر کرده است.
اولین چالش انتخاباتی سرپرست وزارت ورزش
حضور کیومرث هاشمی در وزارت ورزش هنوز به یک ماه نرسیده است. طی این مدت انتخابات فدراسیون ورزش های همگانی بدون مشکل به سرانجام رسید اما در پیش بودن دومین مجمع، اولین چالش های انتخاباتی را پیش روی آقای سرپرست قرار داده است.
موضوع مربوط به فدراسیون سوارکاری می شود، فدراسیونی که بیشتر از یک سال پیش دوره قانونی ریاستش به پایان رسید (۲۰ خرداد ۱۴۰۱)، درست یک روز پس از آن انتخاباتش برگزار شد اما آن انتخابات به قدری عجیب و پُرحاشیه بود که در نهایت منجر به ابطال نتیجه اش شد. بعد از آن هم با وجود تعیین یک تاریخ جدید برای برگزاری انتخابات و تعیین دو سرپرست، این فدراسیون از بلاتکلیفی مدیریتی خارج نشد تا به امروز که در آستانه تشکیل مجمع قرار گرفته است البته اگر برخی رایزنی ها و لابی های سیاسی منجر به لغو دوباره آن نشود.
برگزاری انتخابات فدراسیون سوارکاری برای ۷ شهریور پیش بینی شده است. برخلاف انتخابات خرداد سال گذشته، مسعود خلیلی رئیس پیشین فدراسیون یا نماینده دیگر منتسب به فدراسیون قبلی، جزو کاندیداهای این انتخابات نیستند. این مسئله به مذاق برخی خوش نیامده و به همین دلیل آغازگر جریانات زیرپوستی برای لغو انتخابات ۷ شهریور شدند که این روزها با رسیدن به راس وزارت ورزش عیان شده است.
خبرنگار مهر کسب اطلاع کرده یکی از اهالی سوارکاری که اثرگذاری بالایی در مجلس دارد از همین جایگاه برای منتفی کردن انتخابات پیش روی سوارکاری استفاده کرده و به صورت مستقیم و غیرمستقیم پای سرپرست وزارت ورزش را هم به موضوع باز کرده است.
تبعات آسیایی و جهانی لغو احتمالی انتخابات
البته هنوز کیومرث هاشمی و در کل مجموعه وزارت ورزش نسبت به انتخابات فدارسیون سوارکاری واکنش جدیدی نداشته اند اما پیشینه انتخاباتی این فدراسیون و رفت و آمدهای حاشیه سازی که برای آن انجام شده است، نگرانی ها پیرامون این فدراسیون و ادامه بی ثباتی مدیریتی اش را تشدید می کند به خصوص حالا که در آستانه بازی های آسیایی قرار دارد و مقرر شده چهار نماینده اعزامی هم به این بازی ها داشته باشد.
سوارکاران ایران شاید جزو امیدهای مدال آوری در هانگژو نباشند اما بدیهی است اعزام آن شرایطی که فدراسیون تب و تاب انتخاباتی را با نتیجه مشخص پشت سرگذاشته باشد، سرانجام بهتری دارد تا اینکه همچنان درگیر انتخابات و حاشیه جدید ناشی از لغو دوباره آن باشد.
از طرفی دیگر فدراسیون جهانی سوارکاری چندی پیش خواستار اطلاع از زمان دقیق برگزاری انتخابات فدراسیون ایران شده بود و بر همین اساس تاریخ ۷ شهریور به فدراسیون جهانی اطلاع رسانی شده است. دور از ذهن نیست لغو انتخابات ۷ شهریور، برای مقامات جهانی این رشته به مثابه دخالت دولت باشد که این موضوع هم با توجه به موضع گیری تند و تیز منشور المپیک می تواند تبعات خود را به دنبال داشته باشد.
انتخاباتی کوچک، آزمونی بزرگ برای وزارت ورزش
غیر قابل انکار است که دلیل برخی از روزهای پریشان حال و پُرتشویش ورزش به خاطر همین اختلافات و موضع گیری های داخلی است و تصمیمات سلیقه ای که در مواجه با آنها اتخاد می شود. اتفاقاتی که طی همین یکی دو سال اخیر در ورزش و پیرامون فدراسیون هایی مانند سوارکای و حتی اسکواش و کشتی رقم خورد نشان از افت و تقلیل جایگاه وزارت ورزش داشت و اینکه این وزارتخانه از روزهای قدرت و صلابتش فاصله گرفته و به همین دلیل تسلط نرمال و استانداردی بر وضعیت فدراسیون ها ندارد.
اصلا آنچه باعث «افسار گریختگی» فدراسیون سوارکاری طی یک سال گذشته شد و این رشته را زیر «سُم» آشفتگی قرار دارد، بی تدبیری مسئولان ورزش بود و تصمیمات نادرستی که در رابطه با این فدراسیون اتخاذ می شد طوریکه سرپرستی را برای فدراسیون سوارکاری منصوب کردند که با مخالفت کمیسیون تطبیق برای ورود به انتخابات مواجه شده بود و در ادامه هم به گونه ای عمل شد که فدراسیون سوارکاری دو سرپرست و یک مدعی ریاست داشت!
حالا که وزارت ورزش به دست فردی با تجربه مدیریت در همین وزارتخانه و کمیته ملی المپیک افتاده است، انتظار می رود در رابطه با فدراسیون ها و به ویژه انتخابات شان بدون توجه به تفسیرهای به نفع و لابی های مرتبط با آن، تصمیمات خوشایندتری اتحاذ شود آنگونه که انتظارت به حق از وزارتخانه عریض و طویل ورزش برآورده شود.
در این مسیر انتخابات به ظاهر کوچک فدراسیون سوارکاری، آزمونی بزرگ برای وزارت ورزش و متصدی جدید آن است تا ثابت شود این وزارتخانه در دوره جدید مایل به نتیجه رایزنی هاست یا مصوبات.
پرش با اسب فدراسیون سوارکاری از حواشی یک سال گذشته
ریاست فدراسیون سوارکاری طی هشت سال گذشته بر عهده مسعود خلیلی بود. دومین دوره ریاست او ۲۰ خرداد سال ۱۴۰۱ به پایان رسید. او برای انتخابات ۲۱ خرداد هم کاندیدا شده بود. آن انتخابات با وجود اعتراض دو کاندیدای دیگر و گزارش تحقیق و تفحص مجلس و تصمیمی که وزارت ورزش برای لغو آن گرفت، برگزار شد و خلیلی رای مثبت اعضای شرکت کننده در آن را هم به دست آورد و اینگونه برای سومین دوره به عنوان رئیس ابقا شد.
البته از آنجا که انتخابات بدون حضور نماینده ای از وزارت ورزش برگزار شد، نتیجه به دست آمده مقبول این وزارتخانه نبود به همین دلیل از صدور حکم ریاست برای منتخب مجمع امتناع و در نهایت بعد از حدود سه ماه اقدام به تعیین سرپرست شد که البته انتقاداتی به انتخاب او وارد بود. با این حال اینگونه مقرر شد که در دوره این سرپرست و به تاریخ ۳ آبان انتخابات فدراسیون سوارکاری برگزار شود اما در فاصله سه روز مانده به زمان مقرر با تصمیم محمد پولادگر، این انتخابات هم لغو شد.
بعد از آن بود که رضا زندی به عنوان سرپرست جدید فدراسیون سوارکاری منصوب شد. وی که دوره سرپرستی اش تمدید شده است از کاندیداهای انتخابات فدراسیون به حساب می آید. محمد اسد مسجدی، محمد کاظمیان، فیض‌الله پیری و سیدرضا میرابوطالبی دیگر کاندیداهای انتخابات ۷ شهریور هستند.