بهنام عکاشه
والی علیه وکیل؛ تقابل احمدزاده و تاجگردون تا کجا پیش می رود؟

بهنام عکاشه؛

اختلاف بین دو سیاستمدار امری طبیعی و گاها اجتناب ناپذیر است. اینکه این دو در یک حوزه با منافع مشترک باشند کار را سخت تر می کند.

اگر مانند یک استاندار و نمایندگان شهرهای آن باشند جدل ها جالب تر می شود.

اختلاف بین سیدقدرت حسینی و قوام نوذری یا بین تاجگردون و سید حسین صابری می توانند مثال هائی از این دست باشند.

در سطحی بالاتر می توان به اختلافات پیدا و پنهان قالیباف و رئیسی اشاره نمود.

اما اختلافات اخیر بین نماینده گچساران و استاندار کهگیلویه و بویراحمد به کجا باز می گردد؟

احمدزاده در اظهار نظری پس از انتخابات اسفندماه گفت: برنامه ریزی درازمدتی برای استان دیده نشده است، فعلا نمایندگان استان مستقر هستند و نمایندگان جدید نیز باید تایید اعتبارنامه شوند و بعد از آن تعامل و کار خواهیم کرد.

همین اظهار نظر جرقه اختلافات را زد ولی پس از آن یک رسانه استانی که مدیر آن اهل کهگیلویه است در خبری از گزینه جدید استانداری خبری کار کرد و راقم در زاگرونا، فضای آن هفته ها را تحلیل نمودم. رسانه های مقابل اما با مصادره به مطلوب این تحلیل آن را به اختلاف تاجگردون و استاندار نسبت دادند.

رسانه های حامی سیدناصر که اخیرا احمدزاده را ساپورت تبلیغاتی می نمایند در سه ماه اخیر و پس از انتخابات برای نشان دادن روحیه، به اختلاف تاجگردون و رئیسی و دولت او روی آوردند.

اما آنچه می تواند یکی از دلایل روانی موضوع باشد استوری های اخیر تاجگردون است. واقع این است که دیدارهای اخیر او نشان می دهد او هنوز در نظام سیاسی اداری کشور جایگاه خود را داراست و اطلاعات به روزی که درباره پروژه ها می دهد حاکی از تسلط دائمی اش نسبت حوزه برنامه و بودجه کشور می باشد.

اینکه او بدون اینکه مقامات استان بدانند ناگاه لیستی بلندبالا از دیدارها و پیگیری هایش را رسانه ای می کند کمی غافلگیر کننده است و قطعا به آنها برخواهد خورد.

ولی احمدزاده احتمالا با تاثیر از رسانه های حامی و هراس از امکان درستی گمانه زنی ها، به درستی توپ را به زمین دولت انداخت و با حمله به تاجگردون و احتمالا بهرامی، حساب خود را از آنها جدا کرده و تمام تخم مرغ هایش را در سبد دولت انداخت و به نوعی وزارت کشور را با گشایشی زیرکانه آچمز و بازی را از گره درآورد و به نظر می رسد با سخنرانی های اخیر، احمدزاده فعلا ماندنی باشد مگر اینکه دولت، مُصر به انجام تغییرات باشد.

احمدزاده در سخنرانی بزرگداشت هفته معلم در گچساران در حضور همکاران قدیمی اش، اکثر پروژه ها و‌اقدامات صورت گرفته فعلی و گذشته را ادامه فعالیت هایش در فرمانداری گچساران در ابتدای دهه هفتاد دانست و تلویحا اقدام رسانه های منتسب به تاجگردون را مصادره عملکرد دیگران و‌ صراحتا آن را کذب خواند و تاجگردون نیز بلافاصله پاسخ داد و هر چند احتمالا به خاطر تعارفات معمول، ولی مخاطب را خود ندانسته و از استاندار دعوت به ترک این رویه را نمود.

هر چند نمی توان ریشه این اختلافات را در سه ماه اخیر جست ولی آنچه مشخص است دیگر شمشیرها از رو کشیده شده است و به این راحتی ها غلاف نمی شوند.

آنگونه که می گویند احمدزاده نیم نگاهی هم به ۱۴۰۶ خواهد داشت. او یک بار دیگر با تاجگردون ها برای کرسی مجلس رقابت کرده است. او در سال ۷۸ نامزد مجلس ششم شد ولی موفقیتی برایش حاصل نشد. همان انتخابات جنجالی که حاج بهرام را برای همیشه از صحنه سیاسی انتخاباتی گچساران محو کرد.

احمدزاده البته با حمله های پی در پی، دولت را نسبت به خود امیدوار کرده است. در اسفندماه دو کرسی حامی دولت(روشنفکر و سیدناصر) به دو عضو معتدل تر(بهرامی و تاجگردون) تبدیل یافته و هرچه باشد نسبت ۱۰۰ درصد حامی دولت به ۳۳ درصد تقلیل یافته است و این شاید خیلی خوشایند نباشد.

در فاز عمرانی و پروژه ها هم انتقادهای زیادی به او می شود ولی رسانه های حامی و خود او همواره پاسخ انتقادات را داده اند.

تاجگردون نشان داده برایش توسعه شهرستان مهمتر از همه چیز است و به جای توجه به مسند استانداری، او مانند دهه زمامداری اش، نگاهش به گچساران است و باشت و کسانی که برنامه های او را درک نکنند قطعا در آینده مدیریتی گچساران و باشت نخواهند داشت.

تاجگردون هیچ گاه استاندار گچسارانی پافشاری نکرد چه از عواقب اجتماعی اش در استان هراس داشت و قدرت لابی اش را به میزان قابل توجهی پائین می آورد.

حالا مشخص نیست اگر احمدزاده به انتخابات آینده نگاهی داشته باشد واکنش اصولگرایان گچساران و استان چیست؟

در انتخابات اخیر برای اولین بار در دو دهه اخیر همه اصولگرایان به رهبری سیدقدرت، مبارزه با تاجگردون را به پیش بردند اما موفقیتی نصیب شان نشد و تاجگردون توانست با رای خوب پیروز شود. رائی اعجاب آور که حتی خوشبین ترین افراد هم پیش بینی نمی کردند.

موضع احتمالی حامیان دلاویز هم مشخص نیست. او که نامزد اصولگرایان بود نتوانست انتظارها را در صندوق ها برآورده کند اما بخشی از اصولگرایان، دارا بودن ابزارانتخاباتی و جوانی او را برای آینده کافی می دانند.

هر چند استوری های اخیر او علیه تاجگردون چندان با استقبال رسانه های راست قرار نگرفت و این می تواند پالس منفی تلقیفولادی

شود.

با این اوصاف از قصد دلاویز برای کاندیداتوری مجدد خبری در دست نیست اما آنچه از جامعه اصولگرایی برمی آید این است که یک اصلاح طلب باوی(پس از یک اصولگرای باوی و بویراحمد و قشقائی) از جنس تاجگردون نیز نتوانست مردم را از او رویگردان نماید.

اصولگرایان بیش از آنکه به دنبال پیداکردن نامزد انتخاباتی باشند بایستی به تصحیح و تطهیر رفتار گذشته خود اقدام نمایند. همان رفتارهائی که موجب گشته رای دهندگان گچسارانی چه سلبی چه ایجابی، نزدیک ۱۵ سال، تاجگردون را بر اصولگرایان ترجیح دهند.

آیا احمدزاده قدرتمند خواهد توانست طلسم تاجگردون را بشکند یا او مانند پنج دوره گذشته باز هم نماینده این شهر خواهد بود؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.