تاجگردون؛ همه راه ها به او ختم خواهد شد؟!

بهنام عکاشه؛

تاجگردون، تاجگردون و تاجگردون؛ این همه چیزی بود که چند روزی که در گچساران و باشت بودم شنیدم.

در هر محفل سیاسی اداری، مصاحبه، دروهمی ها، تاکسی و ادارات سخن از تاجگردون بود.

این فضا به قدری غلیظ شده که استاندار احمدزاده هم بدون اشاره به نقش و توان اداری سیاسی استاندار در بازگشت عزت به گچساران، این منطقه را در مسیر بازگشت به گدشته عنوان کرد و افکار عمومی و رسانه ها متفقا مخاطب او را شخص تاجگردون تفسیر کردند.

گرچه برخی بیان این سخنان از سوی احمدزاده را به دلیل اتمسفر حاکم بر مصاحبه می دانند ولی عملکرد سیاسی او بویژه در سفر رئیس جمهور و اتفاقات فرودگاه یاسوج، پازلی را تشکیل می دهد که احتمالا اگر برای جریان اصولگرای گچساران سودی نداشته باشد ولی نگاه احمدزاده به ۴ سال آینده را نشان خواهد داد.

ایستادن تمام قد احمدزاده در مقابل سیدناصر که این روزها تنهاترین نماینده مستقر تاریخ گچساران است می تواند تصویر بدیع و متفاوتی از صحنه سیاسی گچساران به دست دهد.

در این بین آنکه همه چیز را به سود خود می بیند تاجگردون است.

او قطعا با فضای ردصلاحیت ۹۸ و به تبع آن رداعتبار ۹۹ روبرو نیست. در سال ۹۸ فضا چنان بر تاجگردون تنگ بود که خوش بین ترین هوادارانش نیز ردصلاحیت او را چندان غیرقابل باور نمی دانستند اما این اتفاق نیفتاد.

اما تا این لحظه تقریبا از راست جدید، جریانی پیگیر جدی رد صلاحیت تاجگردون نیست.

اکثر موثرین در رد اعتبار، در آن چند ماه تاریخی، یا از جبهه قبل جدا شده یا برش آن زمان را دارا نیستند و تاریخ مصرف شان به پایان رسیده است.

اما این دلیل نمی شود که کسی به دنبال لابی علیه تاجگردون نبوده یا از آن بهره نبرد که با روشن شدن تدریجی فضا می توان این معمای تقریبا ساده را نیز حل نمود.

فضا آنگونه که تاجگردون می خواهد مانند سال ۹۰ شده است که طیف راست جدید و سنتی در مقابل یکدیگر قرار گرفته و برای حذف دیگری به پیروزی یک نفر سوم(تاجگردون) رضایت دادند.

او در آن سال با مهندسی فضای انتخابات، عملا دو طیف جعفری و سیدقدرت را مقابل هم قرار داد و بهره لازم را از آن برد.

اتفاقی که در ۹۸ نیفتاد و آن دو هدفی مشترک به نام حذف تاجگردون داشتند و به آن رسیدند.

این دو طیف تا جائی اشتراک دارند که دیگری قدرت را قبضه نکند و این اتفاقی است که با نبود تاجگردون خواهد افتاد و قطعا فضای مطلوب تاجگردون همان فضائی است که در ۹۰ وجود داشت و الان در حال بازسازی است.

همین است که این دو با احتیاط درباره ردصلاحیت تاجگردون سخن گفته یا اقدامی می کنند. تحلیل دیگر آن است که خشاب ردصلاحیت تاجگردون خالی شده است.

شورای نگهبان از ۸۶ به این سو، همواره به تاجگردون مجوز نمایندگی را اعطا نموده و بعید به نظر می رسد فشارهای بولدوزرهای گچساران و تانک های تهران چندان روی نظرش اثر بگذارد اما باید در نظر داشت که در عالم سیاست و انتخابات از هیچ قاعده ای تبعیت نمی شود.

اما سیدناصر؛ هنوز از مرجع دقیقی درباره عملکرد او اطلاع کسب نکرده ام ولی قطعا افکار عمومی حداقل فعلا، چندان روی خوشی به او نشان نمی دهد.

بخشی از این نگرش می تواند در عملکرد مبهم او و بخشی از ناتوانی یا قهر لیدرها و رسانه هایش مستتر باشد و افکار عمومی هم نشات گرفته از همین ها واکنش نشان خواهد داد.

او زمان بسیار کمی برای تجدید نظر در فعالیت ها یا ابراز عملکردش خواهد داشت.

گرچه کمی دیر است ولی تغییرات اداری، گرایش به خانواده، پاسخ به مطالبات بخش میانی هواداران، اثرگذاری در موضوعات اجتماعی مانند قضیه پتروشیمی می تواند به احیای وضعیت او کمک بیشتری نماید تا او به بازی برگردد.

عملکرد هشیارانه او در انتخابات ۱۴۰۰ نشان از ذکاوت ذاتی او بود و باید کمی صبر کرد و دید که آیا این بهره هوشی می تواند در این دوره نیز به یاری او بیاید؟

انتخابات در گچساران ابهامات فراوانی دارد و حداقل تا مشخص شدن صلاحیت ها نمی توان تحلیل واقعی از آن به دست داد.

تقریبا خیلی از تحلیل گران حضور تاجگردون را تنها حالت بدون تحلیل می دانند و ورود وی به عرصه را تمام کننده می دانند.

اینکه فضای انتخابات نسبتا انتخاباتی شده هم مرهون تحرکات تاجگردون است.

برخی ها نیز فعلالیت های تاجگردون را اهرمی برای اخذ تائیدیه عنوان می کنند ولی بررسی انتخابات های گذشته نشان می دهد تاجگردون حتی در اوج خود در ۹۴ نیز به چنین تحرکاتی دست می شده و این روش سیاسی انتخاباتی اوست و نمی تواند چندان به اوضاع فعلی ربطی داشته باشد.