پاسخ به شبهه انتخاباتی سهراب سعادت

بهنام عکاشه؛

سهراب سعادت لیدر جریان اصولگرائی پس از برگزاری نشست انتخاباتی تاجگردون با طایفه بابکانی سوالاتی را مطرح نموده و خواستار پاسخگوئی تاجگردون به گفته وی به این شبهات شد.

به همه سوالات و چیستی و چرایی و زمان ارائه آن نپرداخته و غلامرضا تاجگردون را به پاسخگوئی به این سوالاتدعوت می کنم. تنها به سوال شماره ۴ و شبهه رقابتی بودن انتخابات گچساران و باشت خواهم پرداخت.

به رغم داشتن گرایش فکری مخالف آقای سعادت، گاها با جریانات فکری و سیاسی کشور در این باره گفت و گو کرده و خود ایشان نیز گاهی به سوالات اینجانب پاسخ می دهند. در این فرصت می کوشم صرفا به عنوان یک روزنامه نگار که تا حدودی درباره انتخابات گچساران و باشت اطلاعاتی دارد به این سوال پاسخ بگویم.

سه هفته پیش از این احسان دری در مطلبی این بحث را به صورتی دیگر مطرح نمود. اما آیا انتخابات گچساران و باشت واقعا رقابتی خواهد بود یا از شور انتخاباتی آن کاسته شده است؟

البته با نوع نگاه احسان دری مشکل داشته و به عکس، به دلایلی انتخابات امسال گچساران و باشت را یکی از رقابتی ترین انتخابات های چند سال اخیر می دانم.

برای روشن شدن موضوع به بخشی از سخنان رهبری درباره انتخابات امسال بپردازیم.

رهبری می فرماید: اگر می‌خواهید به نفع دیدگاه خود تحول ایجاد کنید، راهش سر کار آوردن کسانی است که با شما هم‌جهت هستند که این مسئله نیز فقط با انتخابات محقق می‌شود.
میدان باید برای حضور جناح‌های سیاسی و گرایش‌های گوناگون سیاسی-اقتصادی-فرهنگی در مسابقه بزرگ انتخابات باز باشد تا همه دیدگاه‌ها و نگاه‌ها در این میدان فعال باشند.”

از آقای سعادت باید پرسید آیا فضا برای رقابت آماده نیست؟ جریان فکری شما تا کنون چه تلاشی برای پرشور کردن انتخابات کرده است؟ آیا به جز ایجاد شایعه و دلسرد کردن جریان مقابل، تاکتیک و حتی استراتژی خاصی داشته اید؟

آیا اگر به عنوان شخصی مهم و تاثیرگذار حداقل در جریان خود از شما پرسیده شود هدف شما و نامزد یا نامزدهای احتمالی شما کدامند می توانید پاسخ دهید؟ مطمئنا خیر. چون از سه دهه پیش به این سو جز حذف و رد برنامه ای نداشته اید.

آقای سعادت من ایمان دارم هفته بعد، انتخابات گچساران به شور و حالی که شما می گوئید خواهد رسید اگر شما جریان متبوع تان را به بازگشت به زمین مسابقه ترغیب نمائید.

برای اولین بار شما در هر سه طیف سیاسی و اجتماعی تان حداقل دو نامزد مطرح دارید. در قشقائی آقایان فولادی و آقائی آمده اند. در باشت آقایان سیدناصر حسینی پور، محمدپور، شریفی و در بویراحمد آقایان جعفری و زینل زاده را در صحنه دارید.

با امکان بازگشت آقای دلاویز، حتی می توان این گزینه را هم به گزینه های روی میز اضافه نمود.

جناب سعادت شما تکلیف را مشخص نمائید مطمئنا دهه آخر بهمن، انتخابات به شکل واقعی اش برخواهد گشت. اگر توان اجتماعی و سیاسی تان که اتفاقا بسیار زیاد است را به جای غرولند کردن به شورای نگهبان و هیئت های اجرائی، مصروف نقد جدی رقیب و فعالیت رسانه ای و اجتماعی کنید شک ندارم از این مخمصه خارج خواهید شد.

صادق خادمی در مطلبی که چند وقت پیش منتشر نمود پاسخ منتقدانی را داد که احتمالا او را به دلیل تشویق مردم به انتخابات از شرکت در آن بر حذر می داشتند. او به نوع نگاهش به مقوله تاجگردون پرداخت و رای به او را رائی برای نجات شهر عنوان کرد و البته این هم نوعی نگاه است که راقم هم به نوعی و تا اندازه ای با آن همآوائی دارم و تردیدی ندارم که بخش زیادی از منتقدین اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور در همین گروه جای می گیرند.

یعنی نگاهی مغایر با جریانات سیاسی، صرفا بر اساس آنچه شایستگی های شخصی آقای تاجگردون(به رغم انتقادات فراوانی هم که به وی وارد است) می دانند به او رای خواهند داد و باز هم صندوق های رای را نه برای نجات کشور که برای نجات منطقه از اوضاعی که معتقدند به آن گرفتار شده، انتخاب کرده اند و این اتفاقا مطابق نگاه رهبر می باشد که به آماده کردن فضا برای همه جریانات سیاسی تاکید کرده و شما را به برسر کار آوردن نیروهای همفکرتان در قالب انتخابات سخن می گویند.

آیا با تمام این تفاسیر، فضای کنونی را فضائی سالم برای رقابت می دانید و اگر نمی دانید چگونه و چه میزان برای شورآفرینی کمک نموده اید یا مانند ترامپ معتقدید فقط انتخاباتی سالم و رقابتی است که در آن پیروز باشید؟ آنجا که می گوید؛ در صورتی قدرت را تحویل می‌دهم که انتخابات سالم برگزار شده باشد.